Gezondheid: de basis

De bekende piramide van Maslow toont de behoeften van mensen. De basis wordt gevormd door lichamelijke behoeften zoals eten, drinken, slapen. Als je honger hebt, is het moeilijk leren en werken (en aardig doen). Dat geldt ook voor slaapgebrek: zonder uitrusten kun je niet meer overzien wat de hoofd- en bijzaken zijn, je kunt niet meer goed beslissen, je kunt niet meer goed verbinding maken. Lees hiervoor bijvoorbeeld het recent verschenen boek over slapen van Arianne Huffington (ja, van de Huffington Post) of bekijk de video van haar hieronder. Over het algemeen wordt aanbevolen dagelijks 7 á 8 uur te slapen.
Een gevoel van veiligheid (mensen in Syrië zullen weinig waarde hechten aan carrière-planning, ze zijn vooral op zoek naar een veilig onderkomen) en een gevoel van verbondenheid zijn de andere twee basisbehoeften van mensen. We noemen deze drie (gezondheid, veiligheid, liefde) 'the essentials'.

Een grapje natuurlijk, deze parodie op de piramide van Maslow. Maar hoe gezellig is het nog thuis of op vakantie als de wifi het niet doet?

In niet-Westerse culturen wordt meer aandacht besteed aan de essentials, dat heeft waarschijnlijk voor een belangrijk deel te maken met de sociaal-economische omstandigheden. Mensen moeten ploeteren om aan eten te komen, ze hebben familie nodig om te overleven. Maar ook culturele ontwikkelingen zoals (het ontbreken van) de verlichting en de opkomst van het individualisme spelen hierbij een rol.
Er wordt wel gezegd dat we in het Westen alleen maar bezig zijn met decadente verlangens zoals macht, aanzien, zelfverwezenlijking. Het ego prevaleert boven het collectief.
Volgens Theodore Dalrymple, (omstreden) psychiater en filosoof, werkzaam in de hulpverlening in de UK maar ook in Afrika, is het grote verschil tussen arme mensen in het Westen en in ontwikkelingslanden het gevoel van eigenwaarde en zelfredzaamheid, juist omdat in het Westen een basiskwaliteit van leven gegarandeerd is maar niet zelf verworven hoeft te worden. De paradox van de verzorgingsstaat is dat verzorging ons zelfrespect ontneemt (We hoeven niet iets te presteren voor een dak boven ons hoofd) en dat we tijd te veel hebben om ons te verliezen in de zoektocht naar status en ego: wie ben ik, waarom ben ik niet beroemd, waarom heb ik geen flatscreen-tv? Een recept voor onvervulbaarheid omdat de optionele behoeften aan status en zelfverwezenlijking eigenlijk nooit 'af' zijn.
In aansluiting hierop: een gevoel van tevredenheid is in onze Westerse samenleving steeds moeilijker als je de 'opdracht' krijgt alles uit het leven te halen en dat vooral met en in je hoofd gaat oplossen. Basale behoeftes zijn voor ons zo vanzelfsprekend, dat we er geen voldoening meer uit kunnen halen. Terwijl we de grootste voldoening juist halen uit die basale dingen: zorgen voor een veilig en fijn thuis, een warm nest met mensen om je heen die je kent en vertrouwt, lekker eten kopen en koken, voldoende slapen enz. Het beroemde boek Eat, Pray & Love van Elizabeth Gilbert gaat voor een groot deel over dit thema. Ongelukkig zijn in een context waarin je veel moet presteren en eigenlijk de dingen doet die anderen van je verwachten. Ze vond zichzelf opnieuw als mens uit door terug te gaan naar de basis: goed en veel eten, veel slapen, heel veel schoonmaken (in ruil voor onderdak bij een meditatiecentrum). Ze leerde 'aarden'. Je realiseren dat je mens bent en dat die basisbehoeften eerst aan bod moeten komen voordat je je leven verder kunt vormgeven.


Opdracht 9
Bekijk je agenda of houd vanaf nu in je agenda bij hoeveel tijd je waaraan besteedt, ga daarbij uit van gezondheid, veiligheid en liefde. In de afbeelding hierboven staan richtlijnen. Tijd voor jezelf is niet alleen 'optioneel' maar ook een essential om tot rust te komen en te reflecteren. Je zou per dag minimaal een uur de tijd moeten hebben om iets voor jezelf te doen.
Als je het in kaart hebt gebracht, bied dat handreikingen om je tijdsindeling te behouden of aan te passen.

Opdracht 10
Hierbij krijg je ook een ander schema om in te vullen. Dit schema grijpt terug op het vorige onderwerp: doen wat je zelf wilt of doen wat anderen willen. Als je altijd doet wat anderen willen, word je op een gegeven moment uitgewoond. Als je altijd doet wat je zelf wilt, hebben anderen geen zin meer om verbinding met je te maken.
Bekijk ook nog even het interview met André Platteel, oprichter van YourLab, ik vond met name de tekst onder 'What's the last thing you've learnt' relevant voor jou.
We hebben het eerder gehad over doelen stellen in relatie tot terugkijken op werk, liefde en je plek in de wereld. Een van de zaken die je in ogenschouw moet nemen is de 'lichamelijk gezondheid' van vrouwen om kinderen te krijgen. Als je terug wilt kijken op een gezin, realiseer je dan dat vrouwen het vruchtbaarst zijn tussen hun 25e en 30e.